Michael FLEISCHER, 3 prawa komunikacji. 1 definicja design
Łask 2010
ISBN 978-83-60178-71-3
stron 142
format: 10,5 × 17,5 cm
oprawa: miękka matowa
cena z rabatem: 27,20
Punktem wyjścia prezentowanej tu analizy będzie rozważenie tych przesłanek, które w sposób zasadniczy decydują o ukierunkowaniu komunikacji w realnych aktach zastosowania mechanizmu komunikacji. Punktem docelowym zaś będzie próba połączenia zastosowań tego mechanizmu z doświadczeniem i działaniem. Komunikacje przebiegają, tworząc przez to, że przebiegają i w ten sposób trzecią rzeczywistość. Tę rzeczywistość, która stanowi wytwór komunikacji właśnie. Z jednej strony komunikacje są więc materiałem, z którego wywodzimy semantykę używanych w jej trakcie konstruktów komunikacyjnych, z drugiej zaś są zastosowaniem samego mechanizmu komunikacji, z którego konkretnej realizacji (czyli nie z tego, co, lecz, jak komunikujemy) wywodzimy równie istotne (o ile nie istotniejsze) wiadomości na temat sposobu konstrukcji trzeciej rzeczywistości. Aspekty materiałowe (czyli to, co mówimy) pozwalają co prawda na rekonstrukcję semantyki, są one jednak stosunkowo niestabilne, niepewne oraz w dużym stopniu deklaratywne (możemy na nich polegać lub nie). Aspekty dotyczące samego mechanizmu natomiast posiadają (dla rekonstrukcji trzeciej rzeczywistości i jej semantyki) tę zaletę, że nie sytuują się na poziomie deklaratywności (którą możemy akceptować, bądź nie), lecz wynikają z wnioskowań, których dokonujemy z pominięciem (zasadniczo niestabilnej) semantyki, gdyż kierujemy się w tym punkcie naszymi własnymi wnioskami (na temat tego, jak się komunikuje); te zaś wnioski, jako że są nasze, uznajemy za dużo pewniejsze, niż deklaracje wynikające z materiału i przebiegu konkretnych komunikacji.
Ze wstępu
Zobacz również
Polecamy inne nasze książki o podobnej tematyce:
