Tomasz KACZMAREK, Matka cierpiąca, czyli Matka Courage w bloku
Łask 2003
ISBN 83-920286-0-0
stron 102
format: 23,0 × 16,5 cm
oprawa: miękka matowa
cena z rabatem: 18,70
„Dramat jest bardzo dobry, oryginalny a zarazem osadzony w tradycji literackiej; jest zaktualizowanym pastiszem społecznym a zarazem ma odniesienia bardziej uniwersalne. Ponadto - jest świetnym dramatem scenicznym, dającym duże możliwości teatralizacji tekstu. [...]”
z recenzji wydawniczej Prof. dr hab. Joanny Ślósarskiej
„Autor połączył wciąż żywą, ciągle odradzającą się dulszczyznę z językiem Witkacego. To nośny pomysł, który pozwoli aktorom grać sztukę ze śmiertelną powagą, a jej zjadliwa, multimedialna śmieszność objawi się sama. Zyskujemy dobry punkt wyjścia do refleksji nad naszą nierzeczywistością.”
KRYSTYNA KOFTA pisarka
„[...] W tytule jest legendarna Matka Courage przeniesiona do bloku. Jest misterium i ekspresjonizm wskrzeszony. No i trzy stare pomarszczone, które niczym stare wiedźmy z historii Makbeta inaugurują dramat. Także kolejne postacie, sekwencje, wydarzenia mają swoją piękną przeszłość w historii teatru i literatury. [...] Mocny dramat z naszej rzeczywistości utkwiony w tradycji jego literackiej przeszłości. Dramat, który uczynił z niego dramaturga. Teraz mogę tylko poczekać na to, co zobaczy następnym razem...”
Dariusz Pawłowski (Dziennik Łódzki)
„[...] Na pierwszy rzut oka widać, że autor nie ma dla swoich bohaterów cienia współczucia: W obliczu zbliżającego się milowymi krokami Armagedonu nie pozwala im na odruchy heroizmu, na żaden autentyczny bunt, żaden humanizm (cokolwiek to słowo dziś znaczy), żaden wybór choćby pozoru wolności. Ustawia ich w narożniku M-3, maluje na ich twarzach odrażające miny, unieruchamia w żałosnych gestach i - tak upozowanych - bez litości flekuje, chłoszcząc raz po raz biczem satyry. [...]
Kaczmarek stosuje więc wobec swojego świata konsekwencje ekstremalne (chciałoby się powiedzieć: ekstremistyczne). Jest bo jego świat obsesyjny aż do bólu i świadomie wykreowany od A do Z. Np. prawdziwym zagrożeniem nie są tu terroryści ze swoim wąglikiem, tylko Bóg - rozsiewający zarazki z komety. Nie korupcja, tylko pobożność „strasznych mieszczan”. Dlatego też, kiedy kończymy lekturę, możemy spokojnie odetchnąć: Takiego świata, takich ludzi, takiej planety po prostu nie ma.
I oby nie było! Przestroga autora odniosła skutek. Amen.”
Tomasz Bieszczad (Dziennik Łódzki)
Wybrane sceny (PDF) · Wybrane sceny 2 (PDF)
Zobacz również
Polecamy inne nasze książki o podobnej tematyce:
