Anna BEDNARCZYK, Wybory translatorskie. Modyfikacje tekstu literackiego w przekładzie i kontekst asocjacyjny

Przystępując do rozważań nad zagadnieniami teorii przekładu muszę zastrzec się, że:

1. teorię przekładu uważam za dyscyplinę odrębną, a nie część którejkolwiek z dyscyplin filologicznych, przy czym moja perspektywa badawcza bliższa jest literaturoznawczemu podejściu do problematyki tłumaczenia; [...]

Piotr BLUMCZYŃSKI, Doctrine in translation. The doctrine of the Trinity and modern English versions of the New Testament

Praca [...] Piotra Blumczyńskiego usytuowana jest na pograniczu kilku dziedzin: filologii, filozofii, teologii i kulturoznawstwa. Fakt tan dodaje rozprawie znaczących walorów, wpisując ją we współczesny interdyscyplinarny model wiedzy.

Andrzej BOGUSŁAWSKI, Podstawy konfrontatywnej lingwistyki przekładowej

Do jakiego działu literatury (na pewno nie: pięknej) można zaliczyć książkę, którą przedkładam Czytelnikowi, jeżeli Go jej tytuł zainteresował?

Najbezpieczniej rzecz tę określając, da się bez wątpienia powiedzieć, że mieści się ona w obszarze przekładoznawstwa, czy też, by użyć znanego internacjonalizmu, translatologii (bądź: translatoryki). Bo mówi się w niej coś o działaniu tłumacza, o wytworach takich działaczy, o opiniach na temat ich wytworów, o językach i tekstach językowych stanowiących obiekty, materiał, narzędzia i produkty czynności tłumaczeniowych.

Dariusz BRALEWSKI, Francusko-polski słownik (graficznych) odpowiedników przekładowych tom 1

Słownik oparto na założeniu wypracowanym przez Szkołę Kopenhaską a następnie twórczo rozwijanym przez szereg językoznawców, że w każdym języku można wydzielić płaszczyznę treści i płaszczyznę wyrażenia oraz na postulacie generatywistów – zwłaszcza reprezentujących Lexique – Grammaire, że ta sama treść może być wyrażona za pomocą różnych wykładników formalnych.

Dariusz BRALEWSKI, Francusko-polski słownik (graficznych) odpowiedników przekładowych tom 2

Zawartość [Słownika] zainteresuje bez wątpienia szersze grono językoznawców, leksykologów i leksykografów, zwłaszcza specjalistów zajmujących się problematyką opracowywania corpusów oraz konfekcjonowania słowników a także teoretyków i praktyków tłumaczenia.

Dariusz BRALEWSKI, Od przekładu do słownika. Korpus równoległy w redakcji słowników tłumaczeniowych

Autor opowiada się za składnikową analizą semantyczną. Konsekwencją tego jest uznanie za ekwiwalenty przekładowe wyrazów należących do różnych części mowy, a także par wyraz ↔ zdanie oraz par wyraz ↔ afiks, jeśli opisują ten sam wycinek rzeczywistości, jak również relacji wyraz ↔ Ø (ekwiwalent zerowy). [...] Całość analiz [...] jest przekonująca i wnosi wiele nowego zarówno do translatologii, jak i do teorii semantyki, rzuca też nowe światło na relacje między językiem polskim i francuskim.

Leticia Santamaría CIORDIA, Almodóvar po polsku. La imagen de Almodóvar en Polonia y sus consecuencias sobre la traducción de su cine

By taking two very different languages, two countries with different histories and a particular type of translation, viz. audiovisual translation, the dissertation brings an important contribution to translation studies. It reaches its objectives in that, in the end, the reader has a full appreciation of the audiovisual translations of Pedro Almodóvar into Polish.

Collectanea Philologica XIII, pod redakcją Jadwigi CZERWIŃSKIEJ, Joanny SOWY

W Collectanea Philologica publikowane są artykuły naukowe oraz recenzje wydawnicze, które stawiają sobie za cel propagowanie wiedzy o szeroko pojętej kulturze starożytnej Grecji i Rzymu. Materiał naukowy dzielony jest na trzy podstawowe dziedziny: hellenistyka, latynistyka, recepcja. Tematyka artykułów zawiera się w szeroko zakrojonych granicach literatury, języka, historii i filozofii świata starożytnego oraz recepcji antyku w kulturze nowożytnej.

Teksty, podteksty i konteksty. O współczesnej polszczyźnie i jej kontaktach z innymi językami słowiańskimi, pod redakcją Beaty GROCHALI i Edyty PAŁUSZYŃSKIEJ

Rok 2014 to dla Pani Profesor Bożeny Ostromęckiej-Frączak rok szczególny. Jest to także rok szczególny dla nas – Jej uczniów, współpracowników, przyjaciół. Niniejszy tom to nasz prezent dla Szacownej Jubilatki.

Anna KOCHANOWSKA, La traduction des noms propres. Les noms propres dans la traduction de la littérature pour enfants

Le présent travail étudie le phénomène de traduction des noms propres dans les textes de la littérature enfantine contemporaine traduits du français en polonais. L’objet de nos analyses – noms propres – constituent un champ de recherches très intéressant mais en même temps très exigeant et complexe, aussi bien pour le traducteur praticien que pour le traductologue.

Eliza MAŁEK, ПЕРВЫЙ ДРЕВНЕРУССКИЙ ПЕРЕВОД АПОФЕГМАТ БЕНЯША БУДНОГО. Исследование и издание текста

Literatura staropolska — o czym warto przypominać — wywarła bardzo znaczący wpływ na piśmiennictwo rosyjskie u progu epoki nowożytnej. Sięgając po utwory polskich autorów bądź polskie wersje dzieł literatury zachodnioeuropejskiej, Rosjanie zapoznawali się z nieznanymi gatunkami, przyswajali nowe techniki narracyjne, nowe wątki i motywy, zapoznawali się z nowymi ideami...

Natalia PAPROCKA, Erreurs en traduction pragmatique du français en polonais. Identifier, évaluer, prévenir.

Autorka wykazała się [...] dojrzałością teoretyczną, wnikliwością i przejrzystością przeprowadzonych analiz oraz konsekwentną realizacją przyjętych założeń metodologicznych. W wielu fragmentach pracy podchodzi krytycznie do zastanych rozwiązań i wysuwa własne, twórcze propozycje. Wartość pracy podnosi także jej nienaganność formalna, przejrzystość i jasność.

Gombrowicz i tłumacze, pod redakcją Elżbiety SKIBIŃSKIEJ

Gdy dobre dwadzieścia lat temu Zdzisław Łapiński opracował słynny dziś tom Gombrowicz i krytycy, stało się jasne, że mapa „gombrowiczologii” w zasadzie została naszkicowana, że pozostaje tylko wypełnienie poszczególnych jej obszarów. Nikt jednak nie zastanawiał się nad tym, jaką rolę w jej sporządzeniu i dalszym wypełnianiu odegrały przekłady.

Konwicki i tłumacze, pod redakcją Elżbiety SKIBIŃSKIEJ

Utwory Konwickiego - sceptyka, który, jak się wydaje, pogodził się nie tylko z niemożliwością przekładu doskonałego, ale wręcz z niemożliwością przekładu tout court - czytać mogą w swoich językach Anglicy, Amerykanie, Bułgarzy, Chińczycy, Czesi, Finowie, Francuzi, Grecy, Hiszpanie, Holendrzy, Niemcy, Norwegowie, Rosjanie, Rumuni, Słowacy, Szwedzi, Węgrzy, Włosi...

Magdalena SZEFLIŃSKA, Sources et formes d'amplifications dans les traductions littéraires du français en polonais

„Praca, mimo pewnych uwag krytycznych, przedstawia niepodważalne walory poznawcze i naukowe. Jestem przekonana, że analiza przypadków amplifikacji, w przekładzie tekstów literackich i próba ich klasyfikacji, jest pierwszym tego typu przedsięwzięciem, na terenie teorii przekładu.

Barbara WALKIEWICZ, Traduction des jeux de mots. Aspects sémantiques

Autorka formułuje na wstępie trzy cele, do których zmierza. Po pierwsze, chce opisać mechanizm gier słownych, po drugie, zanalizować czynniki determinujące ich zróżnicowanie pragmatyczne. Trzecim zadaniem jest porównanie alternacji: konotacja/denotacja w trzech bardzo różniących się od siebie kontekstach, jakimi są dzieło literackie (Gargantua i Pantagruel F. Rabelais), slogan reklamowy i mot d'esprit.

Justyna WESOŁA, Hiszpańskie wykrzykniki w polskiej praktyce przekładowej

Wciąż nie do końca wyjaśniona natura wykrzykników (...) sprawia, że ich definicja pozostaje dotychczas przedmiotem dyskusji. Obserwowany w ostatnich latach wzrost zainteresowania tymi jednostkami zaowocował stosunkowo licznymi opracowaniami na temat wykrzykników i przyczynił się do znacznego rozwoju wiedzy o ich właściwościach fonetycznych, morfologicznych, składniowych, semantycznych i pragmatycznych.

Anna ŻUREK, Grzeczność językowa w polszczyźnie cudzoziemców

Praca Anny Żurek dotyczy grzecznościowych aktów mowy cudzoziemców uczących się języka polskiego. Ponieważ zagadnienie to jest bardzo rozległe, autorka ograniczyła się do zbadania pięciu funkcji grzecznościowych: powitania, pożegnania, podziękowania, przepraszania oraz proszenia.